- wioślarstwo
- сущ.• гребля* * *☼ гребной спорт* * *сгребно́й спорт
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wioślarstwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. wioślarstwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} dyscyplina sportowa obejmująca wyścigi łodzi wiosłowych, w konkurencji indywidualnej lub drużynowej {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wioślarstwo — n III, Ms. wioślarstwowie, blm «dyscyplina sportów wodnych obejmująca wyścigi na sportowych łodziach wiosłowych; wiosłowanie» Uprawiać wioślarstwo. Ćwiczyć, trenować wioślarstwo … Słownik języka polskiego
wioślarka — ż III, CMs. wioślarkarce; lm D. wioślarkarek 1. «kobieta, która wiosłuje; kobieta uprawiająca wioślarstwo» Zawody wioślarek. 2. zool. wioślarki «Cladocera, podrząd liścionogów, obejmujący kilkaset gatunków drobnych planktonowych skorupiaków… … Słownik języka polskiego
wioślarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y «ten, kto wiosłuje; sportowiec uprawiający wioślarstwo» Trening wioślarzy. Klub wioślarzy … Słownik języka polskiego
wodny — 1. «będący wodą, odnoszący się do wody cieczy» Basen, zbiornik wodny. Para wodna. ∆ Farba wodna → akwarela ∆ Znak wodny «znak na papierze w postaci półprzezroczystych liter lub rysunku, widoczny przy oglądaniu papieru pod światło» ∆ Roztwór wodny … Słownik języka polskiego
wioślarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} zawodnik uprawiający wioślarstwo; osoba, która wiosłuje : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyścigi wioślarzy. Załoga wioślarzy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień